Kouwe Kak bij KTC

KTC uit, altijd lastig. Vooral omdat ze bovenaan staan en veel wedstrijden met overtuiging winnen. Maar de Sea Devils zijn al een tijdje goed aan het spelen en laten weinig punten liggen. Dus dat beloofd weer een goede pot te worden.

De eerste helft begint energiek. De verdediging van de Sea Devils staat goed en de verdedigende rebound wordt vaak gepakt. KTC wordt op de break nog een paar keer volledig overrompeld. Met name Frank is een ware plaag voor de mannen uit Overveen. Maar halverwege het eerste kwart komt KTC in hun spel en weet via een paar forse kerels steeds meer rebounds te pakken en de Sea Devils kunnen niet anders dan proberen stand te houden. Desondanks gaan de Sea Devils met 23-19 de boot in na 10 minuten spelen.

Het tweede kwart begint met een sterke Sea Devils. Ze weten als team de verdediging van KTC te omspelen en keer KTC lijkt de weg kwijt te zijn. Maar naar mate het kwart vordert komen de Overveners steeds beter in het spel en hun puntenpakkers komen weer in het spel voor. Na 8 punten voor gestaan te hebben, kijken de Sea Devils weer tegen een kleine achterstand aan. Maar dankzij een kort, maar heftig slotoffensief mogen de Sea Devils toch met een kleine voorsprong van 42-44 de rust in.

Ondanks het heftige spel lijken sommige spelers nu al aardig wat fouten gemaakt te hebben. Door slim te duiken worden er fouten gepakt en de spelers van KTC zijn duidelijk niet verleerd hoe ze moeten schreeuwen als ze struikelen of vallen. Slim, want zo lijkt er vaker wat aan de hand dan werkelijk het geval is.

Het derde kwart gaat beginnen. Maar al snel wordt Daan voor de schijnbaar 5^e keer in de val gelokt en lijkt het er op dat de Sea Devils hun topschutter voor het laatste kwartier moeten missen. Dat zijn toch een paar driepunters die in deze wedstrijd zeker het verschil kunnen maken. Desalniettemin is Daan niet de enige die scherp is, want Steve weet het langeafstandsschot ook met enige regelmaat te raken. Het is een lange tijd dan ook een waar basketbalgevecht waarbij geen van beide teams echt afstand ziet te nemen van de ander. Over en weer wordt er gescoord. De rebounds over en weer worden gepakt en het spel gaat echt op en neer. Sta je het ene moment 5 punten voor, staat het 3 minuten later weer gelijk. Lang weten de Sea Devils net een stap voor te blijven, maar met 66-63 staan ze toch weer achter aan het eind van het derde kwart.

Het moet dan in het vierde kwart gebeuren. Al snel blijkt dat Daan toch geen 5 fouten had, dus kon hij weer mee doen. Er worden ook weer ouderwets veel fouten gemaakt en KTC mag van geluk spreken dat zij een groter team hadden en, zo ging het gerucht, er nooit op gewezen werden dat er spelers al 5 fouten hadden. De score ging ook als een jojo. Dan weer de Sea Devils, dan weer KTC. Maar de fysieke kracht van KTC lijkt toch bepalend te worden en de Sea Devils komen er steeds moelijker langs. Met nog een minuut op de klok wordt het spel van de Sea Devils wanhopiger. KTC staat maar 3 punten voor. Dus gooien de Sea Devils het op de fouten. Een fout maken en dan gelijk een fout uitlokken. Helaas maakt KTC zijn vrije worpen wel en de Sea Devils niet. Daardoor komt deze spannende pot toch tot een geflatteerd einde. Met 88-78 eindigt deze pot bal. Niet slecht tegen een team dat anders zijn wedstrijden met grote cijfers wint. Maar toch blijft de gedachte of er niet meer in gezeten had.

De eerste overwinning van na de winterstop was vorige week overtuigend binnengesleept. Nu is het tijd voor de Sea Devils om de volgende wedstrijd ook te winnen en de reeks van vijf te overtreffen tegen de Landslake Lions uit Landsmeer. In de uitwedstrijd gingen de punten mee naar Castricum. Kunnen de Sea Devils dit trucje herhalen?

Het begin van het eerste kwart verloopt rommelig. De Sea Devils lijken geen fatsoenlijke aanval op te kunnen zetten. Het blijft lang gelijk op gaan. Want waar de Sea Devils weten dan die bal niet door het ringetje te krijgen, de Landslake Lions weten de ring niet eens te raken. Via vrije worpen worden er toch nog punten gemaakt, maar het spel is niet om aan te gluren. Tijd voor een time-out dus.

Na de time-out lijkt het al weer wat beter te gaan met het spel van de Sea Devils. Mats wordt er in gebracht en lijkt er beter in te slagen om het spel beter neer te zetten dan voorheen. Maar de scherpte mist nog steeds en in de verdediging mogen de Landsmeerders er bij vlagen er gewoon doorheen. Goed voor hun, want van een afstandje krijgen de Lions de bal er niet in. Door een goed slotoffensief kunnen de Sea Devils toch met een voorsprong van 18-14 het volgende kwart in.

De voorsprong is klein voor de Sea Devils en al gauw lopen de Lions in via hun absolute sterspeler en notoire wandelaar, Turpijn. Maar via de altijd scherpe Daan lopen de Sea Devils weer uit. Al worden er een hoop fouten gemaakt, de Lions weten daar maar mondjesmaat van te profiteren. Dit leidt tot de nodige frustratie, krijgt Frank een duw van een van de Lions, terwijl Daan net een driepunter had gescoord. Na een hoop gepraat, geschreeuw en de eerste technische wordt het spel vervolgd met een vrije worp voor Frank. Hoewel hij deze mist, lijken de Sea Devils wel helemaal weer in het ritme te zijn gekomen en beginnen ze wat te doen met het veldoverwicht. Op een paar vrije worpen na lijken de Landslake Lions niks meer te kunnen brengen in dit kwart. Met 41-29 gaan de spelers de rust in.

In het begin van het derde kwart schieten de Sea Devils uit de startblokken. Snel, maar, zoals wel vaker, veel te gehaast. De Lions weten daarop in te spelen en hun achterstand terug te brengen. Tijd voor de coach van de Sea Devils om in te grijpen. De verdediging wordt weer neergezet en de rebound lijkt steeds vaker voor de Castricummers te zijn. Dit leidt tot frustratie bij de coach van de Landslake Lions. Hij ziet dat zijn team veel fouten krijgt en hoewel de scheidsrechters lang niet alles ziet, lijken beide teams daar slachtoffer van te zijn. Toch vind de coach het nodig om de scheidsrechters eens op hun plek te zetten. Een goede manier om een technische fout te krijgen. De coach heeft dat na twee technische fouten(een voor zijn speler en voor hemzelf) nog steeds niet begrepen en blijft nog even door schreeuwen. De scheidsrechters lijken klaar met hem te zijn en hij mag met een tweede technische de tribune opzoeken. Na dit voorval zit het kwart er bijna op. Via Mats en Geert wordt er nog gescoord en het derde kwart eindigt met een score van 65-43.

Met een comfortabele voorsprong beginnen de Sea Devils aan het volgende kwart. Er lijkt weinig aan de hand te zijn. Maar het is oppassen voor de fout. Er staan al wat spelers op scherp dus de Sea Devils gaan wat meer op veilig spelen. Rustig aan doen en zonder teveel leed het einde halen. Daan schiet nog wat ballen binnen en Vincent laat zien dat hij ook kan scoren uit de aanvallende rebound. Maar alles mag rustig aan gaan bij de Sea Devils. Bij de Landslake Lions daarentegen niet. Die moeten nog wat doen als zij nog willen winnen. Het fanatisme is lovenswaardig, maar een van de spelers haalt het eind van de wedstrijd niet. Hij wil naar binnen lopen en verstapt zich. Het lijkt er op alsof hij zijn achillespees heeft gescheurd. Nog voor het einde van de wedstrijd is hij op weg naar het ziekenhuis. Het is altijd vervelend om te zien dat zoiets gebeurd.

Ondertussen is de handbal al in de zaal gekomen, maar de fouten blijven maar gemaakt worden. Dat niet alleen, de tafeljongens zijn niet meer zo scherp op de klok. Op deze manier kan de wedstrijd natuurlijk nog wel even duren. En ook zonder reden, want de voorsprong lijkt niet meer in gevaar te komen. Met 88-69 fluit de scheidsrechter af.