In de seizoensouverture is het de Sea Devils niet gelukt om te winnen van de Windmills. Thuis kwamen de heren niet verder dan 41-50. Hoewel de uitslag niet onterecht was, zat er voor de Sea Devils meer in.
Om te beginnen wil even de gelegenheid nemen dat ik het hartstikke leuk vind om weer met een team mee te kunnen lopen binnen de Sea Devils. Ik zal mijn best doen om er zo vaak mogelijk bij te zijn, maar ik heb ook school en mijn baan waar ik op zaterdag vaker dan eens bij moet zijn. Anyway, zaterdag was ik er bij en dit is wat ik mee maakte.
Het was al weer enige tijd geleden dat ik in een sporthal te vinden was. Je zou bijna de geur van zweet, goedkope deodorant en adrenaline vergeten, maar vandaag werd ik daar weer diep in ondergedompeld.
In deze atmosfeer startten de heren van de Sea Devils hun eerste thuiswedstrijd tegen de Windmills uit Zaandam. Een ieder die beweert dat basketbal saai is, kwam het eerste kwart niet bedrogen uit. Hoewel de start spetterend was, Mats Wickenhagen scoorde al vrij snel uit de break het eerste punt, hield het scoren snel op. Schoten werden gemist door de Sea Devils, maar de Windmills konden het niet opbrengen om door de verdediging heen te breken. Via een paar vrije worpen en een paar zuinige kansjes wisten de teams de rust te halen met 7 – 10, een ‘damesscore’ zoals menig Sea Devil dit omschreef. Voor de Sea Devils scoorde Wickenhagen, Jochem Post en Steve Zeeman namens de Sea Devils.
In het tweede kwart hoopte het publiek op beter. Op de tribune hadden zich ondertussen de 6e, 7e en 8e man verzameld. En het werd ook beter, soort van. In de eerste minuut liep de score op tot 10-12 waarna de teams weer tegen dezelfde problemen opliepen. Er werd niet gescoord door de Sea Devils en de Windmills kwamen moeilijk door de verdediging. Via Vincent v/d Veen, Thijs Engels, Jeroen Hoffman, Steve Zeeman en Daan Boske werd het via een paar rake schoten toch nog 15-16.
Thijs Engels staat klaar voor zijn vrije worp. Een van de weinige ballen die door de basket gingen.
Het gat werd kleiner, maar lukte maar niet om die bal door dat ringetje te krijgen. Er moest dus wat in de rust gebeuren bij beide teams.
Er ging zich steeds meer publiek verzamelen op de tribunes. Wellicht was dit precies wat de wedstrijd nodig had, een publiek. En dat had zijn effect. De Sea Devils begonnen meer schoten te raken. Dit leidde via nummer 8 en 7 tot een voorsprong va 23-17 halverwege het derde kwart. De Sea Devils stonden daadwerkelijk een keer voor. Deze voorsprong werd lang vast gehouden, maar de vermoeidheid zorgde voor problemen in de verdediging. Hierdoor werd het eindelijk een wedstrijd die de moeite waard was. Aan het eind van het derde kwart stond er via Jochem Post en Daan Boske 29-31 op het scorebord. Dat lijkt niet veel, maar het was bijna een verdubbeling van de ruststand.
In het vierde kwart begon het publiek zelf ook door te hebben dat er steun nodig was. Een man in het bijzonder probeerde de vrije worpnemers van de Windmills te verstoren. De gedachte aan paprikachips en frikadellen leken de Zaandammers alleen maar te motiveren.
En die vrije schoten kwamen ook. Aan de lopende band zelfs. De verdediging van de Sea Devils was klaar. De organisatie was weg en de Zaandammers leken steeds vaker alleen door (meer dan vaak twijfelachtige) fouten tegen gehouden te kunnen worden. De vrijeworpspecialist van de Windmills had een fijn laatste
kwart. Hij mocht acht keer schieten waarvan er zes in gingen. Voor de Sea Devils waren Steve Zeeman, Geert en Daan Boske nog goed voor 12 punten, waarvan prachtige driepunters van Steve en Daan. Het was alleen niet genoeg om de achterstand weg te poetsen. Te veel schoten waren er al gemist. De wedstrijd eindigde in 41-51.
Steve Zeeman broedt op zijn driepunter
Al met al geen onverdienstelijke pot basketbal. Maar het moet volgende week in Wieringen wel beter.
Eelco Honingh 