Na een ontspannende zomer hier in Bakkum heb ik de basketbal wel gemist. Gelukkig als september zijn intrede doet, zo ook het basketbal. Er is mij beloofd dat er nieuwe spelers zijn en nieuwe frisse moed. En dat was ook wel nodig, nu Jeroen en Thijs weg zijn. We gaan het zien.
De eerste wedstrijd van het seizoen is altijd een goede. Je wilt de competitie met een overwinning beginnen en misschien mag je jezelf wel even koploper noemen. Ook dit jaar zullen de mannen van de Sea Devils voor het hoogst haalbare gaan, het onderste uit de kan halen. En hoe kan je beter beginnen dan met een knaller tegen Hoofddorp.
De eerste helft begint goed. Een driepunter van Daan en debutant Frank en een paar veldschoten sieren de eerste helft van het kwart. Nog niet de denderende start, maar Hoofddorp stelt er weinig tegenover. Alleen niets is minder waar. De Hoofddorpers weten onder de druk van de Sea Devils uit te komen en schieten met scherp. Aan de andere kant van het veld zijn de Sea Devils wat minder gelukkig. De nieuwelingen laten zich graag zien. Via debutant Robin wordt de voorsprong nog wel vastgehouden in het kwart. 17-13
De voorsprong staat mooi, maar de Hoofddorpers hebben het momentum. Toch weet Hoofddorp niet te scoren. De Sea Devils staan net als het eerste kwart goed aan te vallen, maar mist het scorend vermogen. De gretige jongelingen proberen het veel en vaak, maar tot een score komt het zelden. En als er al gescoord wordt, moet het van afstand. Debutant Jan-Willem, Mats en Daan schieten alle drie een wonderschone driepunter binnen.
Aan de andere kant van het veld komen de Hoofddorpers er beter langs en halverwege het kwart staat het dan voor de eerste keer sinds het begin weer gelijk. Maar dat is voor de Hoofddorpers niet genoeg. Ze zetten door en komen voor. De Sea Devils weten de schade beperkt te houden tot 1 punt in het tweede kwart. 33-34
Ook na rust beginnen de Sea Devils sterk. Ze zullen wel moeten als zij nog enige kans willen hebben om te winnen. Maar de teams zijn duidelijk aan elkaar gewaagd. De kansen gaan over en weer, maar geen van de teams kan echt doordrukken. Na een driepunter van Daan staan de beide teams voor de derde keer deze wedstrijd gelijk, waarna de Sea Devils daadwerkelijk via Daan en Frank een gat van 3 punten weten te slaan. De Sea Devils staan ook erg goed te spelen en weten de Hoofddorpers te weerhouden van scoren, maar zelf vergeten ze ook te scoren.
Hoofddorp vraagt een Time-out aan en weet daarna weer wat scoren is. Echter vergeten de Hoofdorpers wel te verdedigen waardoor de Sea Devils een lange tijd de voorsprong kan vasthouden. Pas aan het einde van het derde kwart komen de Hoofddorpers langszij en gaan het laatste kwart in met een score van 53-50.
In het vierde kwart is het een gevecht om de winst geworden. Na een rustig begin, knalt de wedstrijd uiteen. De 9 fans op de tribune gaat vol achter de Sea Devils staan en de Sea Devils komen dankszij Steve, Frank, Robin en Johnny langszij met een gat van 3 punten. En tot de laatste minuut weten de Castricummers voor te blijven. Maar dan komt het gevecht en gaat de bal over en weer. Kansen volgen elkaar snel op en fout na fout wordt gemaakt.
Het is een gevecht geworden op de vrijeworplijn. Hoofddorp raakt een vrije worp en Daan maakt weer gelijk, voor de vijfde keer die avond. Met een score van 52-52 en nog minder dan een halve minuut op de klok blijven beide teams vrije worpen missen. Het publiek wordt ook steeds rumoeriger. 9 man kan nog aardig wat lawaai maken. Met nog 2 seconde op de klok mag Hoofddorp nog aanleggen voor 2 vrije worpen. De eerste gaat mis, het publiek wordt wild. De tweede is wel raak, 52-53. Time-out voor Sea Devils en de bal moet snel. De bal gaat snel en Daan zit net scheef met de release. De ring wordt geraakt en de rebound gaat nog maar net naast. De buzzer gaat en de score liegt niet, 62-63.
De laatste wedstrijd onder coach Heerland wordt verloren. Maar hij kan met opgeheven hoofd het stokje overdragen aan Fred Wickenhagen. Een fris nieuw team, aangevuld met oude spelers. Zoals Geert al zei: “Dit zijn de nieuwe mannen, de rest ken je toch nog wel?” En gelijk heeft hij. Dezelfde spelers, met nieuw bloed. Het kan nog een mooi seizoen worden. En heel misschien kan Steve dit jaar een shirt krijgen waarbij zijn nummer er niet af valt. Wie weet, we gaan het zien.
Eelco Honingh 