De Sea Devils zijn er voor de 3e keer op rij in geslaagd de winst te pakken. Tegen K.T.C uit Overveen werd er met 51-47 gewonnen. Maar heel overtuigend was het niet.
Laat mij de setting eens schetsen. Het is 7 uur ’s avonds en het diner zit er net in. De zaal is al vol met spelers en speelsters die zich warm aan het lopen zijn. De geur van oud zweet hangt nog in de lucht en zal daar voorlopig wel blijven hangen. Dat is de sporthal die wij De Bloemen noemen.
Hier in deze sporthal gaan de heren van de Sea Devils het gevecht aan met de Kinheim Tetterode Combinatie uit Overveen. En de heren uit Overveen gaven gelijk aan dat ze niet kwamen om te verliezen. Ze zetten snel druk en scoorde de eerste punten. Via een 3-punter van Mats werd deze snelle voorsprong al even snel ongedaan gemaakt.
Via Mats werd er de kleine voorsprong vast gehouden tot halverwege de eerste kwart. Daarna bouwde K.T.C. een mooie voorsprong van 5 punten op. Ondanks goed verdedigend werk van onder andere Joris en Carlo kwamen de Overveeners 9-14 voor. Via Koen werd de schade nog beperkt gehouden. 11-14 was de stand na het eerste kwart.
Tijdens het tweede kwart kregen de Sea Devils de nodige peper in hun reet gestoken. Historisch gezien doen de Sea Devils het altijd prima in het tweede kwart. En het begon ook goed. Via Mats, Koen en Jan werd de achterstand omgezet in een 19-18 voorsprong.
Deze fragiele voorsprong die de Sea Devils niet konden vasthouden. De aanval stond goed, maar in de verdediging liet de nodige steekjes vallen. Ondanks een vrije worp van Steve en punten van Carlo en Steve ging K.T.C de rust in met een minimale 24-26 voorsprong.
Steve
De meest opvallende speler op dat moment was Steve Zeeman. Dat had niet zozeer te maken met zijn spel, hij scoorde wat, hij pakte de defence goed op en speelde zelfs door met een diepe snee in zijn been. Nee, hij had eigenlijk niet eens mee mogen doen. Hij had zijn teammaten beloofd dat hij zich zou inschrijven voor een opleiding die hij al een tijd lang wil doen. Maar op de dag van de wedstrijd was dit nog niet gebeurd. School is belangrijker dan de Sea Devils, maar uit gratie van zijn teamgenoten mocht hij toch meedoen. Dus Steve, doe het gewoon.
Na de rust moest er iets veranderen. En dat deed het ook. De spelers van K.T.C begonnen steeds minder hun man te kunnen houden en de Sea Devils kregen steeds meer schoten. Een ellenboog van een van de Overveeners werd Carlo te veel. In het duel vloog er ineens een speler in een blauw shirt door de lucht. Witheet werd Carlo even uit het veld gehaald.
Ondanks dat de Sea Devils aanvallend goed speelde, wilde de bal maar niet in het netje. De enige die wisten te scoren waren Steve(4p) en een fabelachtige 3-punter van Jan. De verdediging stond vaker te slapen en de lange mannen van K.T.C wisten hun rebounds te pakken en hun voorsprong uit te breiden. Aan het eind van de derde kwart stond het 31-43.
Er moest wat gebeuren in de 2e helft. Dat gebeurde dan ook.
Net als vorige week in Kudelstaart moest het gebeuren in het laatste kwart. Met een achterstand van 12 punten makkelijker gezegd dan gedaan. Er moest weer iemand opstaan. Er werd weer flink druk gezet en de bal werd koste wat het kost veroverd. Spelers rolden over de grond en de spelers van K.T.C werden hoog onder druk gezet. En met resultaat. De Sea Devils lieten blijken dat ze een prima conditie hadden en achterin waren de verdedigers druk met het pakken van rebounds. De scherpte was er uit bij K.T.C.
Jan werd hard aangepakt, maar wist wel te scoren. Hij maakte de vrije worp die daarna kwam met verve af. Mats werd daarna weggestuurd door Sander en maakte het gat nog kleiner. Via Jan en Mats werd de achterstand beetje bij beetje verkleind.
Met nog 4 minuten op de klok werd er een time-out aangevraagd. De Overveeners wilde graat hun nu nog 7 punten grote voorsprong behouden. Het publiek dat langzaamaan steeds meer interesse kreeg voor de wedstrijd begon ook steeds meer van zich te laten horen.
De scherpte leek helemaal terug te zijn bij de Sea Devils en het hele team ging vol pressie spelen. De rebounds werden gepakt en Jan schoot 2 keer raak van achter de driepuntlijn. Et verschil was nog maar 1 punt met 2 minuten op de klok. De tegenstander verloor de bal rond de middenlijn en Mats werd aangespeeld. Hij kon vrij op de basket aflopen, maar werd aan zijn shirt getrokken door een van de K.T.C. spelers. Hij had de kans om met 2 vrije worpen de wedstrijd te beslissen.
Het publiek werd stil en het leek er zelfs op alsof op het andere veld de wedstrijd even stil gelegd werd. Hij gooide eerste keer voor een gelijkspel, mis. Hij gooide voor de tweede keer, ook mis. K.T.C stond zachtjes te juichen, maar er waren nog 2 minuten.
Het punt wat de voorsprong voor de Sea Devils betekende.
Onder de basket was het druk. De spelers van de Sea Devils probeerde er doorheen te snijden om zo ruimte te maken voor een schot. Het duurde lang voordat de mogelijkheid er was. Via Jan kwamen de Sea Devils langszij: 48-47.
Nu gingen de spelers van K.T.C. weer vol in de aanval. Maar door een fout op Jan mocht hij schieten om de overwinning veilig te spelen. Hij schoot, hij scoorde. En alsof het niets was, schoot hij de tweede er ook in.
Het laatste wapenfeit van de wedstrijd stond ook op naam van Jan. Hij kreeg 2 vrije worpen en schoot er nog eentje in. De wedstrijd eindigde in 51-47.
Eelco Honingh 