Vorige week viel de wedstrijd van de Sea Devils uit. Apollo moest een paar weken wachten want de Bloemen had problemen met de stroom. Maar deze week gaat de wedstrijd wel door, want de Calandhal is gewoon open. De hal waar de Harlemlakers hun wedstrijden spelen. Thuis verloren de Sea Devils nog met 67-93 verloren. Dat moet deze wedstrijd anders. Niet alleen voor het gevoel, maar vooral om de Harlemlakers onder zich te houden in de ranglijst.
Elf man reizen af naar Osdorp voor een goede pot bal(negen spelers, een coach en ondergetekende). De tegenstander ziet er uit als een mix van oud en jong, klein en groot en het is niet heel duidelijk wat er van deze tegenstander verwacht kan worden. En vanaf minuut 1 is het gelijk knallen. Niet zoals 2 weken geleden met een hoop geschreeuw en een hoop gegil, maar nog best beschaafd. Mats opent de score en de tegenstander doet wat terug.
Het gaat vrij gelijk op in het eerste kwart. Maar de Harlemlakers lijken erg te vertrouwen op hun langeafstandsschutter, Jeroen Illy. Maar persoonlijk was ik meer onder de indruk van de werklust van hun nummer 15, Tyndell Hamel. Helaas, of gelukkig, mist hij veel scherpte. Maar dat geldt ook voor de Castricummers. Veel slordigheid zorgt ervoor dat ze het veldoverwicht niet om kunnen zetten tot een vroege voorsprong. Ondanks goed verdedigend werk van Johnny, Vincent, Tom en de rest van het team weten de Osdorpers door veel driepunters bij te blijven. 17-18 is de stand na het eerste kwart.
In het tweede kwart wordt de lichte voorsprong vrijwel direct ongedaan gemaakt. Tijd voor Geert on te shinen. En daarna voor de tegenstander om weer terug te stoten. Zo blijft het een lange tijd spannend en weet geen partij echt de ander weg te spelen. De Sea Devils hebben wel het veldoverwicht, maar verder dan een paar schotjes komen ze niet. De Harlemlakers weten daar met vlagen wel raad mee en weten goed bij te blijven. Met 29-33 gaan de teams de rust in.
De rust is geweest en het gaat nu eigenlijk pas echt beginnen. De scheidsrechters komen in het stuk weinig voor en weten de wedstrijd ook in goede banen te leiden. En dat komt de Sea Devils prima uit, want het veldoverwicht blijft groot. Maar net als de voorgaande kwarten hebben de mannen in het geel een laag rendement.
Het spel wordt wel wat ruwer, maar het is vooral de houding van de tegenstander die daaraan bijdraagt. De oudere spelers lijken gefrustreerd te raken en de jonge gasten moedeloos. Op zo’n moment heb je je oudere spelers nodig om de jongelingen vertrouwen te geven. Maar niks van dit alles.
Bij de Sea Devils ontbreekt het alweer aan scherpte. Soms een te gehaast schot en soms gewoon botte pech. Via de sterk spelende Daan Boske(10) van de Sea Devils en de Edwin Baars(6) bij de Harlemlakers wordt er gelukkig nog wel gescoord. Het derde kwart wordt afgesloten met 37-46.
De wanhoop nabij
De Sea Devils hebben een aardige voorsprong aan het begin van het vierde kwart. Alleen negen punten kunnen in het basketbal snel ingehaald zijn. Maar dan moeten de Harlemlakers wel beter gaan spelen. Maar aan de lange gezichten te zien lijken ze eigenlijk weinig zin meer te hebben om de wedstrijd uit te spelen. Echt hele lange gezichten. En dat leidt tot steeds meer frustratie bij de Osdorpers. De jonge broekies willen wel maar kunnen niet en frustratie bij de oudere spelers leidt tot steeds meer balverlies. De Harlemlakers kunnen amper meer een vuist maken en alleen Jeroen Illy lijkt nog een goed schot te kunnen maken. Maar met zoveel balverlies kunnen de Sea Devils eindelijk doen wat ze de hele wedstrijd niet konden, uitlopen. Bij een van de vele breaks zit Clarence Ommeren de mannen in het geel nog flink in de weg met een keihard block. Maar indrukwekkender dan dat worct het niet meer. Met 51-68 dribbelt Jan-Willem de wedstrijd uit.
Eelco Honingh 